Ποιες χημικές ουσίες χρησιμοποιούνται συνήθως σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων;

Όταν εξετάζετε το δικό σαςΕπεξεργασία ΛυμάτωνΔιαδικασία, ξεκινήστε προσδιορίζοντας τι πρέπει να αφαιρέσετε από το νερό προκειμένου να ικανοποιήσετε τις απαιτήσεις απόρριψης. Με την κατάλληλη χημική επεξεργασία, μπορείτε να αφαιρέσετε ιόντα και μικρότερα διαλυμένα στερεά από το νερό, καθώς και αιωρούμενα στερεά. Οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων περιλαμβάνουν κυρίως:Κροκιδωτικό, Ρυθμιστής Ph, Πηκτικό.

Κροκιδωτικό
Τα κροκιδωτικά χρησιμοποιούνται σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανιών και εφαρμογώνΓια να βοηθήσουν στην απομάκρυνση αιωρούμενων στερεών από τα λύματα συγκεντρώνοντας τους ρύπους σε φύλλα ή «κροκίδες» που επιπλέουν στην επιφάνεια ή καθιζάνουν στον πυθμένα. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την μαλάκυνση του ασβέστη, τη συμπύκνωση της λάσπης και την αφυδάτωση στερεών. Τα φυσικά ή ορυκτά κροκιδωτικά περιλαμβάνουν ενεργό πυρίτιο και πολυσακχαρίτες, ενώ τα συνθετικά κροκιδωτικά είναι συνήθως πολυακρυλαμίδια.
Ανάλογα με το φορτίο και τη χημική σύνθεση των λυμάτων, τα κροκιδωτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνα τους ή σε συνδυασμό με πηκτικά. Τα κροκιδωτικά διαφέρουν από τα πηκτικά στο ότι είναι συνήθως πολυμερή, ενώ τα πηκτικά είναι συνήθως άλατα. Το μοριακό τους μέγεθος (βάρος) και η πυκνότητα φορτίου (το ποσοστό των μορίων με ανιονικά ή κατιονικά φορτία) μπορούν να ποικίλλουν για να «εξισορροπήσουν» το φορτίο των σωματιδίων στο νερό και να προκαλέσουν τη συσσωμάτωσή τους και την αφυδάτωσή τους. Γενικά, τα ανιονικά κροκιδωτικά χρησιμοποιούνται για την παγίδευση ορυκτών σωματιδίων, ενώ τα κατιονικά κροκιδωτικά χρησιμοποιούνται για την παγίδευση οργανικών σωματιδίων.

PH Ρυθμιστής
Για την απομάκρυνση μετάλλων και άλλων διαλυμένων ρύπων από τα λύματα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας ρυθμιστής pH. Αυξάνοντας το pH του νερού και, κατά συνέπεια, αυξάνοντας τον αριθμό των αρνητικών ιόντων υδροξειδίου, αυτό θα προκαλέσει τη σύνδεση θετικά φορτισμένων μεταλλικών ιόντων με αυτά τα αρνητικά φορτισμένα ιόντα υδροξειδίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το φιλτράρισμα των πυκνών και αδιάλυτων μεταλλικών σωματιδίων.

Πηκτικό
Για οποιαδήποτε διεργασία επεξεργασίας λυμάτων που επεξεργάζεται αιωρούμενα στερεά, τα πηκτικά μπορούν να ενοποιήσουν τους αιωρούμενους ρύπους για εύκολη απομάκρυνση. Τα χημικά πηκτικά που χρησιμοποιούνται για την προεπεξεργασία βιομηχανικών λυμάτων χωρίζονται σε μία από τις δύο κατηγορίες: οργανικά και ανόργανα.
Τα ανόργανα πηκτικά είναι οικονομικά αποδοτικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ένα ευρύτερο φάσμα εφαρμογών. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά έναντι ακατέργαστου νερού οποιασδήποτε χαμηλής θολότητας και αυτή η εφαρμογή δεν είναι κατάλληλη για οργανικά πηκτικά. Όταν προστίθενται στο νερό, τα ανόργανα πηκτικά από αλουμίνιο ή σίδηρο καθιζάνουν, απορροφώντας τις ακαθαρσίες στο νερό και καθαρίζοντάς το. Αυτό είναι γνωστό ως μηχανισμός «σάρωσης και συσσωμάτωσης». Ενώ είναι αποτελεσματική, η διαδικασία αυξάνει τη συνολική ποσότητα λάσπης που πρέπει να αφαιρεθεί από το νερό. Τα συνηθισμένα ανόργανα πηκτικά περιλαμβάνουν το θειικό αργίλιο, το χλωριούχο αργίλιο και το θειικό σίδηρο.
Τα οργανικά πηκτικά έχουν τα πλεονεκτήματα της χαμηλής δοσολογίας, της μικρής παραγωγής λάσπης και της μηδενικής επίδρασης στο pH του επεξεργασμένου νερού. Παραδείγματα κοινών οργανικών πηκτικών περιλαμβάνουν πολυαμίνες και χλωριούχο πολυδιμεθυλοδιαλλυλοαμμώνιο, καθώς και μελαμίνη, φορμαλδεΰδη και τανίνες.