Ποιες χημικές ουσίες χρησιμοποιούνται συνήθως σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων;

Όταν εξετάζετε το δικό σαςΕπεξεργασία λυμάτωνΔιαδικασία, ξεκινήστε καθορίζοντας τι πρέπει να αφαιρέσετε από το νερό για να ικανοποιήσετε τις απαιτήσεις απαλλαγής. Με τη σωστή χημική επεξεργασία, μπορείτε να αφαιρέσετε ιόντα και μικρότερα διαλυμένα στερεά από το νερό, καθώς και τα εναιωρούμενα στερεά. Οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων περιλαμβάνουν κυρίως:Ωχρός, Ρυθμιστής PH, πηκτικό.

Ωχρός
Χρησιμοποιούνται κροκίδες σε ένα ευρύ φάσμα βιομηχανιών και εφαρμογώνΓια να βοηθήσετε στην απομάκρυνση των αιωρούμενων στερεών από τα λύματα συγκεντρώνοντας τους ρύπους σε φύλλα ή "flocs" που επιπλέουν στην επιφάνεια ή εγκατασταθούν στο κάτω μέρος. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να μαλακώσουν το ασβέστη, να συμπληρώσουν τα στερεά ιλύος και την αφυδάτωση. Τα φυσικά ή ορυκτά κροκίδες περιλαμβάνουν ενεργούς πυριτίας και πολυσακχαρίτες, ενώ τα συνθετικά κροκιδωτικά είναι συνήθως πολυακρυλαμίδιο.
Ανάλογα με τη φόρτιση και τη χημική σύνθεση των λυμάτων, τα κροκιδωτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνοι τους ή σε συνδυασμό με πηκτικά. Τα κροκιδωτικά διαφέρουν από τα πηκτικά στο ότι είναι συνήθως πολυμερή, ενώ τα πηκτικά είναι συνήθως άλατα. Το μοριακό τους μέγεθος (βάρος) και η πυκνότητα φορτίου (το ποσοστό των μορίων με ανιονικά ή κατιονικά φορτία) μπορεί να ποικίλει για να "εξισορροπήσει" το φορτίο των σωματιδίων στο νερό και να τους αναγκάσει να συσσωρεύονται και να αφυδατωθούν. Γενικά, τα ανιονικά κροκιδωτικά χρησιμοποιούνται για την παγίδα των ορυκτών σωματιδίων, ενώ τα κατιονικά κροκιδωτικά χρησιμοποιούνται για την παγίδευση οργανικών σωματιδίων.

PH Ρυθμιστής
Για την απομάκρυνση των μετάλλων και άλλων διαλυμένων ρύπων από τα λύματα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας ρυθμιστής ρΗ. Με την αύξηση του ρΗ του νερού, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό των αρνητικών ιόντων υδροξειδίου, αυτό θα προκαλέσει θετικά φορτισμένα μεταλλικά ιόντα να δεσμεύονται με αυτά τα αρνητικά φορτισμένα ιόντα υδροξειδίου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το φιλτράρισμα από πυκνά και αδιάλυτα σωματίδια μετάλλων.

Πηκτικός
Για οποιαδήποτε διαδικασία επεξεργασίας λυμάτων που αντιμετωπίζει αιωρούμενα στερεά, τα πηκτικά μπορούν να εδραιώσουν αιωρούμενες μολυσματικές ουσίες για εύκολη απομάκρυνση. Τα χημικά πηκτικά που χρησιμοποιούνται για την προεπεξεργασία των βιομηχανικών λυμάτων χωρίζονται σε μία από τις δύο κατηγορίες: οργανικά και ανόργανα.
Τα ανόργανα πηκτικά είναι οικονομικά αποδοτικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ένα ευρύτερο φάσμα εφαρμογών. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά έναντι του ακατέργαστου νερού οποιασδήποτε χαμηλής θολερότητας και αυτή η εφαρμογή δεν είναι κατάλληλη για οργανικά πηκτικά. Όταν προστίθενται στο νερό, ανόργανα πλέγματα από αλουμινένιο ή σιδήρου, απορροφώντας ακαθαρσίες στο νερό και καθαρισμό του. Αυτό είναι γνωστό ως ο μηχανισμός "σκούπισμα-και-flocculate". Ενώ είναι αποτελεσματική, η διαδικασία αυξάνει τη συνολική ποσότητα ιλύος που πρέπει να αφαιρεθεί από το νερό. Τα κοινά ανόργανα πλέγματα περιλαμβάνουν θειικό αργίλιο, χλωριούχο αργιλίου και θειικό σίδηρο.
Τα βιολογικά πηκτικά έχουν τα πλεονεκτήματα της χαμηλής δοσολογίας, της παραγωγής μικρής ιλύος και καμία επίδραση στο pH του επεξεργασμένου νερού. Παραδείγματα κοινών οργανικών πλακιδίων περιλαμβάνουν πολυαμίνες και χλωριούχο πολυδιμεθυλ -δια -δια -διαιατικό αμμώνιο, καθώς και μελαμίνη, φορμαλδεΰδη και τανίνες.