Κροκίδωση και αντίστροφη κροκίδωση

ΚΡΙΚΔΩΣΗ
Στον τομέα της χημείας, η κροκίδωση είναι η διαδικασία με την οποία τα κολλοειδή σωματίδια αναδύονται από ένα ίζημα σε μορφή κροκίδωσης ή νιφάδας από ένα εναιώρημα είτε αυθόρμητα είτε με την προσθήκη ενός διαυγαστή. Αυτή η διαδικασία διαφέρει από την κατακρήμνιση στο ότι το κολλοειδές αιωρείται μόνο στο υγρό ως σταθερή διασπορά πριν από την κροκίδωση και στην πραγματικότητα δεν διαλύεται σε διάλυμα.
Η πήξη και η κροκίδωση είναι σημαντικές διεργασίες στην επεξεργασία του νερού. Η δράση της πήξης είναι η αποσταθεροποίηση και η συσσώρευση σωματιδίων μέσω χημικής αλληλεπίδρασης μεταξύ πηκτικού και κολλοειδούς, και η κροκίδωση και η κατακρήμνιση ασταθών σωματιδίων με την πήξη τους σε κροκίδωση.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΟΡΟΥ
Σύμφωνα με την IUPAC, η κροκίδωση είναι «η διαδικασία επαφής και προσκόλλησης κατά την οποία τα σωματίδια μιας διασποράς σχηματίζουν συστάδες μεγαλύτερου μεγέθους».
Βασικά, η κροκίδωση είναι η διαδικασία προσθήκης ενός κροκιδωτή για την αποσταθεροποίηση σταθερών φορτισμένων σωματιδίων. Ταυτόχρονα, η κροκίδωση είναι μια τεχνική ανάμειξης που προάγει τη συσσωμάτωση και συμβάλλει στην καθίζηση των σωματιδίων. Το κοινό πηκτικό είναι το Al2 (SO4) 3• 14H2O.

Πεδίο εφαρμογής

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΕΡΟΥ
Η κροκίδωση και η καθίζηση χρησιμοποιούνται ευρέως στον καθαρισμό του πόσιμου νερού και στην επεξεργασία λυμάτων, όμβριων και βιομηχανικών λυμάτων. Οι τυπικές διαδικασίες επεξεργασίας περιλαμβάνουν σχάρες, πήξη, κροκίδωση, καθίζηση, διήθηση σωματιδίων και απολύμανση.
ΧΗΜΕΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ
Στην κολλοειδή χημεία, η κροκίδωση είναι η διαδικασία με την οποία τα λεπτά σωματίδια συσσωρεύονται μεταξύ τους. Η κροκίδωση μπορεί στη συνέχεια να επιπλέει στην κορυφή του υγρού (ιριδίζουσα), να καθιζάνει στον πυθμένα του υγρού (κατακρήμνιση) ή να φιλτράρεται εύκολα από το υγρό. Η συμπεριφορά κροκίδωσης του κολλοειδούς εδάφους σχετίζεται στενά με την ποιότητα του γλυκού νερού. Η υψηλή διασπορά του κολλοειδούς του εδάφους όχι μόνο προκαλεί άμεσα θολότητα του περιβάλλοντος νερού, αλλά προκαλεί και ευτροφισμό λόγω απορρόφησης θρεπτικών ουσιών σε ποτάμια, λίμνες και ακόμη και στο υποβρύχιο κύτος.

ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΕΙΑ
Για τα γαλακτώματα, η κροκίδωση περιγράφει τη συσσωμάτωση μεμονωμένων διασκορπισμένων σταγονιδίων έτσι ώστε τα μεμονωμένα σταγονίδια να μην χάνουν τις ιδιότητές τους. Έτσι, η κροκίδωση είναι το αρχικό βήμα (συσσώρευση σταγονιδίων και διαχωρισμός τελικής φάσης) που οδηγεί σε περαιτέρω γήρανση του γαλακτώματος. Τα κροκιδωτικά χρησιμοποιούνται στον εμπλουτισμό ορυκτών, αλλά μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στο σχεδιασμό των φυσικών ιδιοτήτων τροφίμων και φαρμάκων.

ΑΠΟΚΡΥΚΩΣΗ

Η αντίστροφη κροκίδωση είναι το ακριβώς αντίθετο της κροκίδωσης και μερικές φορές ονομάζεται πηκτωματοποίηση. Το πυριτικό νάτριο (Na2SiO3) είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τα κολλοειδή σωματίδια συνήθως διασπείρονται σε υψηλότερες περιοχές pH, εκτός από τη χαμηλή ιοντική ισχύ του διαλύματος και την κυριαρχία των κατιόντων μονοσθενών μετάλλων. Τα πρόσθετα που εμποδίζουν το κολλοειδές να σχηματίσει κροκιδώδη ονομάζονται αντικροδακτικά. Για την αντίστροφη κροκίδωση μέσω ηλεκτροστατικών φραγμών, η επίδραση του αντίστροφου κροκιδωτή μπορεί να μετρηθεί με το δυναμικό ζήτα. Σύμφωνα με το Encyclopedia Dictionary of Polymers, η αντικροκίδωση είναι «μια κατάσταση ή κατάσταση διασποράς ενός στερεού σε ένα υγρό στην οποία κάθε στερεό σωματίδιο παραμένει ανεξάρτητο και ασύνδετο με τους γείτονές του (όπως ένας γαλακτωματοποιητής). Τα μη κροκιδωτικά εναιωρήματα έχουν μηδενικές ή πολύ χαμηλές τιμές απόδοσης».
Η αντίστροφη κροκίδωση μπορεί να είναι πρόβλημα στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων καθώς συχνά οδηγεί σε προβλήματα καθίζησης λάσπης και υποβάθμιση της ποιότητας των λυμάτων.