Κροκίδωση
Στον τομέα της χημείας, η κροκίδωση είναι η διαδικασία με την οποία τα κολλοειδή σωματίδια προκύπτουν από ένα ίζημα σε κροκίδα ή μορφή νιφάδων από μια εναιώρημα είτε αυθόρμητα είτε με την προσθήκη ενός σαφείς. Αυτή η διαδικασία διαφέρει από την βροχόπτωση στο ότι το κολλοειδές είναι εναιωρήθηκε μόνο στο υγρό ως σταθερή διασπορά πριν από την κροκίδωση και δεν διαλύεται πραγματικά σε διάλυμα.
Η πήξη και η κροκίδωση είναι σημαντικές διεργασίες στην επεξεργασία του νερού. Η δράση πήξης είναι η αποσταθεροποίηση και τα συσσωματωμένα σωματίδια με χημική αλληλεπίδραση μεταξύ πηκτικού και κολλοειδούς και κροκίδωσης και καθίζησης ασταθών σωματιδίων με την πήξη τους σε κροκίδωση.
Όρος ορισμός
Σύμφωνα με το IUPAC, η κροκίδωση είναι "η διαδικασία επαφής και προσκόλλησης με την οποία τα σωματίδια μιας διασποράς σχηματίζουν συστάδες μεγαλύτερου μεγέθους".
Βασικά, η κροκίδωση είναι η διαδικασία προσθήκης ενός κροκιδωτού για να αποσταθεροποιήσει σταθερά φορτισμένα σωματίδια. Ταυτόχρονα, η κροκίδωση είναι μια τεχνική ανάμιξης που προάγει τη συσσωμάτωση και συμβάλλει στον οικισμό των σωματιδίων. Το κοινό πήγμα είναι AL2 (SO4) 3 • 14H2O.
Πεδίο εφαρμογής
Τεχνολογία επεξεργασίας νερού
Η κροκίδωση και η βροχόπτωση χρησιμοποιούνται ευρέως στον καθαρισμό του πόσιμου νερού και στη θεραπεία λυμάτων, ομβρίων υδάτων και βιομηχανικών λυμάτων. Οι τυπικές διεργασίες επεξεργασίας περιλαμβάνουν σχάρες, πήξη, κροκίδωση, βροχόπτωση, διήθηση σωματιδίων και απολύμανση.
Επιφανειακή χημεία
Στη κολλοειδές χημεία, η κροκίδωση είναι η διαδικασία με την οποία τα λεπτά σωματίδια συσσωρεύονται μαζί. Το floc μπορεί στη συνέχεια να επιπλέει στην κορυφή του υγρού (οπαλαντικό), να εγκατασταθεί στο κάτω μέρος του υγρού (ίζημα) ή να φιλτράρει εύκολα από το υγρό. Η συμπεριφορά κροκίδωσης του κολλοειδούς εδάφους σχετίζεται στενά με την ποιότητα των γλυκών υδάτων. Η υψηλή διασπορά του κολλοειδούς εδάφους όχι μόνο προκαλεί θολερότητα του γύρω νερού, αλλά και προκαλεί ευτροφισμό λόγω απορρόφησης θρεπτικών ουσιών σε ποτάμια, λίμνες και ακόμη και υποβρύχιο κύτος.
ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΕΙΑ
Για τα γαλακτώματα, η κροκίδωση περιγράφει τη συσσωμάτωση των μεμονωμένων διασκορπισμένων σταγονιδίων έτσι ώστε τα μεμονωμένα σταγονίδια να μην χάσουν τις ιδιότητές τους. Έτσι, η κροκίδωση είναι το αρχικό βήμα (συσσωμάτωση σταγονιδίων και διαχωρισμός τελικής φάσης) που οδηγεί σε περαιτέρω γήρανση του γαλακτώματος. Τα κροκιδωτικά χρησιμοποιούνται σε ορυκτά, αλλά μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στο σχεδιασμό φυσικών ιδιοτήτων των τροφίμων και των ναρκωτικών.
Αποκλίνω
Η αντίστροφη κροκίδωση είναι το ακριβώς αντίθετο της κροκίδωσης και μερικές φορές ονομάζεται Gelling. Το πυριτικό νάτριο (Na2Sio3) είναι ένα τυπικό παράδειγμα. Τα κολλοειδή σωματίδια συνήθως διασκορπίζονται σε υψηλότερες περιοχές ρΗ, εκτός από τη χαμηλή ιοντική αντοχή του διαλύματος και την κυριαρχία των μονο -μεταλλικών κατιόντων. Τα πρόσθετα που εμποδίζουν το κολλοειδές από το σχηματισμό κροκίδων ονομάζονται αντιφλακικά. Για την αντίστροφη κροκίδωση μέσω ηλεκτροστατικών φραγμών, η επίδραση του αντίστροφου κροκιδωτού μπορεί να μετρηθεί με το δυναμικό zeta. Σύμφωνα με το λεξικό της Εγκυκλοπαίδειας των πολυμερών, η αντιφρακοκαλοποίηση είναι "μια κατάσταση ή κατάσταση διασποράς ενός στερεού σε ένα υγρό στο οποίο κάθε στερεό σωματίδιο παραμένει ανεξάρτητο και ανεξάρτητο από τους γείτονές του (σαν ένα γαλακτωματοποιητή). Οι μη πλωτές αναστολές έχουν μηδενικές ή πολύ χαμηλές τιμές απόδοσης ".
Η αντίστροφη κροκίδωση μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα στα εργοστάσια επεξεργασίας λυμάτων, καθώς συχνά οδηγεί σε προβλήματα διευθέτησης ιλύος και επιδείνωση της ποιότητας των αποβλήτων.
Χρόνος δημοσίευσης: Μαρ-03-2023